مسعود اخوان کاظمی؛ سید شمس الدین صادقی؛ ایوب پروندی
چکیده
ظهور گروههای تکفیری سلفی بعنوان بازیگرانی غیررسمی،بر ابهام در آینده منطقه غرب اسیا و شکل منازعات آن افزوده است. سئوالات و ابهامات فراوانی پیرامون چشمانداز وضعیت منطقه غرب اسیا در پرتو وجود گروههای تکفیری تروریستی و آینده منازعات و بحرانهای این منطقه در هنگامه خارج شدن این گروهها از صحنه معادلات قابل طرح است. در پژوهش ...
بیشتر
ظهور گروههای تکفیری سلفی بعنوان بازیگرانی غیررسمی،بر ابهام در آینده منطقه غرب اسیا و شکل منازعات آن افزوده است. سئوالات و ابهامات فراوانی پیرامون چشمانداز وضعیت منطقه غرب اسیا در پرتو وجود گروههای تکفیری تروریستی و آینده منازعات و بحرانهای این منطقه در هنگامه خارج شدن این گروهها از صحنه معادلات قابل طرح است. در پژوهش صورتگرفته، با بهرهگیری از تکنیکهای آیندهپژوهی، شامل روندپژوهی (تحلیل کیفی روند)، تجزیه و تحلیل پیشرانها، به عنوان نیروهای تغییرساز و از طریق برهمکنش روندها و پیشرانها، به خلق سناریوها (مطلوب، محتمل و ممکن) پرداخته شده است. سناریوهای استخراج شده عبارتند از: الف) سـناریوهای مطلـوب: 1-سناریوی مطلوب اول: نـابودی کامل گروههای تکفیری و شکلگیری حکومتهای دموکراتیک در کشورهای درگیر منازعه بر اساس مدل تقسیم قدرت؛ 2- سناریوی مطلوب دوم: سرکوب موقتی گروههـای تکفیری و حاکمشدن مدل حکومتی جمهوری اسلامی عربی (ماندن بشار اسد در مسند ریاست جمهوری) ب) سناریوهای محتمل: 1- سناریوی محتمل اول: خارج شدن گروههای تکفیری از داعیهداری تشکیل حکومت؛ اما تقسیم داخلی قدرت در بین قومیتها و مذاهب؛2-سناریوی محتمل دوم: تجزیه سوریه، عراق، لیبی و سایر کشورهای درگیر بحران و شکلگیری بازیگران جدید در صحنه معادلات منطقه (تشکیل دولت کردستان در سطح منطقه)؛ ج) سناریوی ممکن: پیشروی نیروهای تکفیری مدعی حکومت اسلامی و تسخیر سرزمینهای بیشتر.
سیدشمس الدین صادقی؛ سمیرا مرادی
چکیده
در دوران پس از جنگ سرد دستگاه دیپلماسی جمهوریاسلامی ایران بخش مهمی از تلاش خود را معطوف به سیاست نگاه به شرق از طریق تقویت ائتلافهای بینالمللی با هدف تضعیف فشارهای ساختاریعلیه خود کرده است. در دوران پساتحریم نیز جمهوری اسلامی ایران تلاش میکند تا در جهت تأمین بخشی از اهداف سیاسی خود، از تک قطبی شدن ساختار نظام بینالملل ...
بیشتر
در دوران پس از جنگ سرد دستگاه دیپلماسی جمهوریاسلامی ایران بخش مهمی از تلاش خود را معطوف به سیاست نگاه به شرق از طریق تقویت ائتلافهای بینالمللی با هدف تضعیف فشارهای ساختاریعلیه خود کرده است. در دوران پساتحریم نیز جمهوری اسلامی ایران تلاش میکند تا در جهت تأمین بخشی از اهداف سیاسی خود، از تک قطبی شدن ساختار نظام بینالملل جلوگیری نماید. در این میان اگر چه روابط ایران و روسیه فراز و نشیب بسیاری را تجربه کرده، با این وصف، کشور روسیه بهعنوان یک قدرت برتر در نظام بینالملل که شاخصهای برتری قدرت خود را در ابعاد مختلف اقتصادی، نفوذ سیاسی و نظامی ارتقا بخشیده است، مورد توجه دستگاه دیپلماسی ایران قرار گرفته تا از طریق توسعۀ همکاری با این کانون قدرت بینالمللی، بخشی از اهداف ملّی ایران در سطوح منطقهای و بینالمللی تأمین شود. متقابلاً ایران نیز برای روسیه یک متحد منطقهای مهم برای مقابلۀ با نفوذ امریکا در منطقه خاورمیانه، اسیای مرکزی و قفقاز تلقی میشود. با توجه به این مهم، به نظر میرسد که هدف جمهوری اسلامی ایران از گسترش مناسبات راهبردیبا روسیه، کاهش فشارهای ساختاری علیه خود باشد.